هشتاد و هفتمین سوره قرآن کریم است که مکی و ۱۹ آیه دارد.
از امام صادق علیه السلام روایت شده است: هر کس سوره اعلی را در نمازهای واجب یا مستحب خود قرائت نماید در روز قیامت به او گفته می شود از هر دری از درهای بهشت که دوست داری وارد بهشت شو.
/پاورقی ۱٫ ثواب الاعمال ص ۱۲۲٫/
رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم می فرماید: کسی که سوره اعلی را قرائت نماید خداوند به تعداد همه حروفی که بر پیامبران الهی ابراهیم، موسی و محمد نازل کرده است به ازای هر حروف ده حسنه به او می بخشد.
/پاورقی ۲٫ مجمع البیان، ج۱۰، ص ۳۲۶٫/
امیرالمومنین علی علیه السلام در حدیثی فرموده است: پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم سوره اعلی را دوست می داشت و اولین کسی که گفت: سبحان ربی الاعلی و بحمده، میکائیل بود.
/پاورقی ۳٫ مستدرک الوسائل، ج ۴، ص ۳۵۸٫/
ابوحمیصه از امیرالمؤمنین نقل می کند: بیست شب پشت سر هم در نماز به علی علیه السلام اقتدا کردم و بعد از حمد سوره ای جز اعلی نخوان و روزی فرمود: اگر مردم بدانند که چه چیزهایی (از منافع و فواید) در سوره اعلی هست حتما روزی بیست بار آن را قرائت می کردند. هر کس ان را قرائت کند مانند این است که کتاب های آسمانی موسی و ابراهیم را قرائت کرده است.
/پاورقی ۴٫ مجمع البیان، ج ۱، ص ۳۲۶٫/
ابن عباس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده است: بعد از قرائت سوره اعلی بگویید: سبحان ربی الاعلی.
/پاورقی ۵٫ بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۲۲۰٫/

آثار و برکات تلاوت سوره اعلی

۱٫ درمان درد گوش، درد گردن و در رفتگی استخوان
از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده استک که اگر کسی سوره اعلی بر درد گوش خوانده شود دردش برطرف می شود و اگر برای کسی که بیماری بواسیر دارد بخوانند خوب می شود.
/پاورقی ۶٫ تفسیرالبرهان، ج ۵، ص ۶۳۳٫/
و هم چنین در روایتی دیگر از ایشان آمده که این عمل برای درد گردن نیز مفید است.
/پاورقی ۷٫ تفسیرالبرهان، ج ۵، ص ۶۳۳٫/

شأن نزول و محتوای سوره اعلی

این سوره در حقیقت از دو بخش تشکیل یافته، بخشی که در آن روی سخن به شخص پیامبر صلی اللّه علیه و آله و سلّم است و دستوراتی را در زمینه تسبیح پروردگار، و ادای رسالت، به او می دهد، و اوصاف هفتگانه ای از خداوند بزرگ در این رابطه می شمرد. و بخش دیگری که از مؤمنان خاشع، و کافران شقی، سخن به می آورد، و عوامل سعادت و شقاوت این دو گروه را به طور فشرده در این بخش بیان می کند. و در پایان سوره اعلام می دارد که این مطالب تنها در قرآن مجید نیامده است، بلکه حقایقی است که در کتب و صحف پیشین، صحف ابراهیم و موسی، نیز بر آن تٱکید شده است.

داستان سوره اعلی

روایتى درباره عدد انبیا الهى و کتب و صحیفه هاى آنها
و در مجمع البیان است که از ابوذر روایت شده که گفت: به رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم عرضه داشتم: یا رسول اللّه
صلى اللّه علیه و آله و سلم انبیا چند تن بودند؟ فرمود: صد و بیست و چهار هزار تن، عرضه داشتم مرسلین از آنان چند تن بودند؟ فرمود سیصد وسیزده تن، و بقیه آنان انبیا بودند. پرسیدم: آدم نبى بود؟ فرمود: آرى خداوند با وى سخن گفت و او را به دست قدرت خود بیافرید.
اى اباذر! چهار تن از انبیا، عرب بودند هود و صالح و شعیب، و پیامبر خودت عرضه داشتم یا رسول اللّه خداى تعالى چند کتاب نازل کرده؟ فرمود: صدوچهار کتاب، که ده صحیفه از آن بر آدم، و پنجاه صحیفه بر شیث، و سى صحیفه بر اخنوخ، که همان ادریس است، و او اولین کسى است که با قلم خط نوشت، و ده صحیفه بر ابراهیم، و چهار صحیفه باقى تورات و انجیل و زبور و فرقان است.
مؤلف: این معنا را سیوطى هم در الدر المنثور از عبد بن حمید، و ابن مردویه و ابن عساکر، از ابوذر نقل کرده، با این تفاوت که در نقل آنان صحف آدم را نشمرده، و به جایش قبل از ذکر تورات ده صحیفه براى موسى شمرده است.