«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ خَبالًا وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ‌» (آل عمران/۱۱۸)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از غير خودتان، [دوست و] همراز مگيريد. [آنان‌] از هيچ نابكارى در حق شما كوتاهى نمى‌ورزند. آرزو دارند كه در رنج بيفتيد. دشمنى از لحن و سخنشان آشكار است؛ و آنچه سينه‌هايشان نهان مى‌دارد، بزرگتر است. در حقيقت، ما نشانه‌ها[ى دشمنى آنان‌] را براى شما بيان كرديم، اگر تعقل كنيد.

دشمن براى ما چه آرزو مى‌كند؟

طبق واژه «وَدَّ» در قرآن آرزوهای دشمن بیان شده است:

۱. غفلت از سلاح وسرمايه خود. «وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ». (نساء/ ۱۰۲)

۲. ضعف و سستى و چاپلوسی و سازش‌كارى. «وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ». (قلم/ ۹)

۳. رنج و فشار و به زحمت افتادن ما. «وَدُّوا ما عَنِتُّمْ».

۴. ارتداد و بازگشت از دين. «وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمانِكُمْ كُفَّاراً». (بقره/۱۰۹)

خداوند می فرمایند بيگانگان را مَحرم اسرار خويش قرار ندهيم. پس وجود مستشاران خارجى در كشورهاى اسلامى، ممنوع است. زیرا آنها اخبار و رازهای کشور اسلامی را به کشور خود مخابره می کنند.

حتی هر مسلمانى هم كه مصداق‌ «دُونِكُمْ» باشد، نبايد محرم اسرار قرار گيرد، زيرا در ميان مسلمانان نيز افراد فتنه‌جو و جاسوس، كم نيستند. افرادی که با اندک پولی اسرار مملکت خود را می فروشند.

روابط صميمى با دشمنِ توطئه‌گر، نشانه‌ى بى‌عقلى است. مؤمن بودن مسأله‌اى است و عاقل بودن مسأله ديگر، لذا در اين آيه خداوند به مؤمنان مى‌فرمايد: كفّار را محرم اسرار خود قرار ندهيد، اگر عقل داريد. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا … إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ»

 دشمنان با شگردهاى گوناگون با ما برخورد مى‌كنند: ۱. فساد. «لا يَأْلُونَكُمْ خَبالًا» ۲. فشار. «وَدُّوا ما عَنِتُّمْ» ۳. نفاق. «ما تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ»

پس دشمنان خود را بشناسيد و هشيار باشيد، آنان ذرّه‌اى در توطئه و فتنه عليه شما كوتاهى نمى‌كنند. «لا يَأْلُونَكُمْ خَبالًا وَدُّوا ما عَنِتُّمْ»

تفسیر منتخب یک آیه از جزء چهار